ฮูหยินเจ้าช่างกล้า!ทำกับข้าแบบนี้ได้เช่นไร!! - นิยาย ฮูหยินเจ้าช่างกล้า!ทำกับข้าแบบนี้ได้เช่นไร!! : Dek-D.com - Writer
×

    ฮูหยินเจ้าช่างกล้า!ทำกับข้าแบบนี้ได้เช่นไร!!

    นางผู้ที่โชคร้ายที่สุดจู่ๆก็ถูกจับมาเป็นฮูหยินของไอ้ประมุขพรรคมารหน้านิ่งคนนี้ ไหนเล่าที่ว่าเย็นชารึ โหดเหี้ยมเอย หึนางอยากจะตะโกนให้ดังๆว่า'พวกท่านไปเอาข่าวลวงที่ใดมากัน?!'

    ผู้เข้าชมรวม

    9,165

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    9.16K

    ความคิดเห็น


    64

    คนติดตาม


    446
    จำนวนตอน :  8 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  18 ส.ค. 61 / 09:58 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



        จ้าวเซียนเซียน คุณหนูน้อยแห่งพรรคเงาจันทรามีนิสียซุกซนและร่าเริง วันหนึ่งดันไปปีนกำแพงของพรรคมารเข้า! และจากนัันชีวิตอันสงบสุขของนางก็ต้องพังทลายเมื่อเจอกับเขา...

        ซัวทงเทียน ประมุขพรรคมารผู้เย็นชาที่ผู้คนต่างเล่าลือเรื่องความโหดเหี้ยมของเขา วันหนึ่งเกิดจับลูกแมวจอมพยศที่พยายามปีนกำแพงพรรคตัวหนึ่งได้แล้วนึกสนุกอยากที่จะเอาชนะนาง...

    --------------------------------------

        เขาผู้ปั้นหน้านิ่งได้ทุกสถานการณ์ ทว่าหากเมื่อไหร่ที่ได้เจอกับนาง ผู้ที่ทำให้เขาแทบคลั่งเมื่อเห็นหน้าก็เผลอหลุดมาดทุกที

        นางผู้ที่โชคร้ายที่สุด!จู่ๆก็ถูกจับมาเป็นฮูหยินของไอ้ประมุขพรรคมารหน้านิ่งคนนี้ไหนเล่าที่ว่า เย็นชารึ?โหดเหี้ยมเอย? หึนางอยากจะตะโกนให้ดังๆว่า 'พวกท่านไปเอาข่าวลวงที่ใดมากัน!!!!!'

    -------------------------------------

        "ท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะข้าแค่หลงทางมาจริงจริ้งงงง"นางตอบพร้อมทำหน้าอ้อนวอนสุดความสามารถ

        "หึๆหลงทางแล้วใครกันที่แอบปีนกำแพงพรรคข้าน่ะเจ้ามิใช่รึ"ทงเทียนถามยียวนสตรีผู้นี้นางน่าสนใจเกินไปแล้ว!

        "เพ่ยเพ่ย!ใครแอบปีนกำแพงพรรคท่านกันพูดให้มันดีๆ"

    --------------------------------------

    ตุบตับบๆ
        "อ๊ะ..ท่านเอามันออกไปจากตัวข้าซะทีข้าเจ็บ!"

        "ถ้าเจ้ายังไม่หยุดโวยวายพรุ่งนี้ข้าจะทำให้เจ้าลุกจากเตียงไม่ขึ้นนะน้องหญิง"ลมหายใจร้อนที่เป่ารดข้างใบหูพร้อมเสียงกระซิบที่แหบพร่าของบุรุษเหนือร่างทำเอานางสิ้นฤทธิ์

        "บิดาช่วยข้าด้วย..."

    --------------------------------------

        "นี่เจ้าหยุดปรุงยาพิษงี่เง่านั่นเสียทีข้าขี้เกียจดื่มแล้วนะ"

        "ท่านรู้ได้อย่างไร?"นางถามอย่างตกใจเขารู้ได้อย่างไรกัน!

        "ความลับน่าและข้าก็ไม่ตายง่ายๆเพราะยาพิษงี่เง่าของเจ้าหรอกรู้ไว้แค่นี้พอ อีกอย่างสามีเจ้าร่างกายแข็งแรงกว่าคนทั่วไปยิ่งนัก สามารถมีเจ้าก้อนแป้งให้เจ้าได้อีกหลายคนทีเดียว"ทงเทียนพูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม สายตาเปล่งประกายวิบวับอย่างเจ้าเล่ห์

        "ท่านอย่ามายิ้มแบบนั้นนะข้าขนลุก"ไหนจะสายตาเจ้าเล่ห์นั่นอีกนางมองเขาอย่างไม่ไว้ใจ

        "หึ"ทงเทียนหัวเราะในลำคอจับอุ้มร่างเล็กของภรรยาพาดบ่าเดินเข้าเรือนไป


        เรื่องนี้ไรท์แต่งขึ้นตามจินตนาการและความต้องการของตนเอง ไม่อ้างอิงประวัติศาสตร์ใดๆ
        ไรท์เป็นสายสุขนิยมเมื่อแต่งดราม่าอาจมีติดขัดไม่ลื่นไหลบ้าง ฮาบ้าง ฟินบ้างก็ว่ากันไป ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ><







    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น